தமிழின் தனித் தன்மை

உலகின் பழைய மொழிகள் ஏழு. அவற்றில் இப்போது வரை வழக்கில் இருக்கும் மொழிகள் மூன்றுதான். ஒன்று தமிழ். இடமிருந்து வலமாக எழுதப்படும் மொழிகளில் பழைய மொழி தமிழ் மட்டும்தான். அதாவது தமிழ் எப்படி எழுதப்பட்டதோ, அதே போல்தான் இன்று உலகின் பல மொழிகள் எழுதப்படுகின்றன.

இந்தியாவில் கிடைத்துள்ள ஏறத்தாழ ஒரு லட்சம் கல்வெட்டுப் பதிவுகளில் அறுபதாயிரத்திற்கும் அதிகமானவை தமிழில் உள்ளன. மற்ற மொழிகள் அனைத்தும் ஐந்து விழுக்காட்டுக்கும் குறைவான கல்வெட்டுகளையே கொண்டுள்ளன. தமிழ் பிராமியில் எழுதப்பட்ட கல்வெட்டுகள் எகிப்து, தாய்லாந்து, இலங்கை ஆகிய நாடுகளில் கிடைத்துள்ளன.

இவற்றின் வயது கி.மு.300. அதாவது 2300 ஆண்டுகளுக்கு முன்னரும் தமிழ் இருந்திருக்கிறது. திருக்குறள் 2000 ஆண்டுகளுக்கும் முந் தியது. ஆனால், அதில் உள்ள சொற் களை நாம் இப்போதும் பயன்படுத்தி வருகிறோம்.

உதாரணம்: எப்பொருள் யார்யார் வாய்க் கேட்பினும் அப் பொருள் மெய்ப்பொருள் காண்ப தறிவு பிறவிப் பெருங்கடல் நீந்துவர் நீந்தார் இறைவன் அடிசேரா தார்

தமிழ் எழுத்துக்களைப் பயன்படுத்தி எண்களும் எழுதப்பட்டன. கோடிக்கு மேல் குறிப்பிடுவதானால், ஆங்கிலத் தில் பத்து கோடி, நூறு கோடி என்று தான் எழுத வேண்டும். அவற்றிற்கென தனிச் சொற்கள் கிடையாது. ஆனால், தமிழில் உண்டு. கோடி கோடி என்பதை பிரமகற்பம் என்ற ஒரு சொல்லில் எழுதிவிடலாம். அதேபோல பின்னத்தில் 320ல் ஒரு பங்கைக் குறிப்பது வரை ஒரு சொல்லில் குறிப்பிட முடியும் (முந்திரி).

தன்னிலிருந்து மலர்ந்து வரும் ஒலி என்பதைக் குறிப்பிடும் தம்இழ் என்ற சொல்லே தமிழ் என ஆயிற்று என்றும், தகுதியான பேச்சு முறை என்பதைக் குறிக்கும் தம் மிழ் என்ற சொல்லே தமிழ் என ஆயிற்று எனவும் செக் நாட்டு அறிஞர் கமில் சுவலபில் கூறியுள்ளார்.

வன்மையான ஓசை உடைய எழுத்துக்கள், மென்மையான ஓசை உடைய எழுத்துக்கள், இரண்டிற்கும் இடைப்பட்ட ஓசை உடையவை என்பதை உணர்த்தும் வகையில் தமிழின் மெய்யெழுத்துக்கள் வல்லினம், மெல்லினம், இடையினம் என வகைப்படுத்தப்பட்டுள்ளன. (கசடதபற வல்லினம், ஙஞணநமன மெல்லினம், யரலவழள இடையினம்)

ஒவ்வொன்றிலிருந்தும் ஓர் எழுத்தை எடுத்து (த வல்லினம், மி மெல்லினம், ழ் இடையினம்), தமிழ் என மொழிக்குப் பெயரிடப்பட்டுள்ளது.

உலகில், பெயரைக் கொண்டே மொழியின் தன்மையை அறியும் பெயர் வேறு எந்த மொழிக்கும் கிடையாது. இணையத்தில் அடி எடுத்து வைத்த முதல் இந்திய மொழி தமிழ்.

தமிழ், உலகில் இந்தியா, இலங்கை, மலேசியா,

சிங்கப்பூர் ஆகிய நாடுகளில் அரசு அலுவல் மொழியாக உள்ளது. மேலும், இலங்கையில் நாடாளுமன்ற மொழியாகவும் உள்ளது.

Pi belongs to Hindus and India.........!

Do you know pi is another gift of Hindus to the modern world. Hindus first calculated value of pi.

The value of pi is being used in India from ancient times. It gives us an insight about how evolved our past was.

Indians were the first to observe that the perimeter (circumference) of a circle increases in proportion to its diameter. Therefore, our ancestors established the relation- perimeter / diameter = constant. Never did they know that this constant will be known as Pi!
Since the Indus Valley script is not completely deciphered, it will be incorrect form my side, to claim that Π was known to Indians in 3000 BC. But they did know the value of Pi by the time Rigveda was written! The Vedangas and Sulabasutrams also mention the value of Π. The oldest of them, the Baudhayayana Sulabasutra claims that the perimeter of a pit is 3 times its diameter- therefore approximating the value of Π at 3. Many other texts, including the Mahabharatam (Bhishmaparva, XII: 44) and many Puranams and Ithigaasam approximate Π at the value of 3.

Later, many other Sulabasutrams mention the value of Π to be 18 * (3 – 2 √2) = 3.088. The Manava Sulabasutram approximates the value of Π to be 28/5= 3.125. The ancient Jaina school of mathematics preferred the approximation Π = √10. This value of Π has been used not only by Jainas, but also by the greats like Varahamihirar, Brahmaguptan and Sridharan.

Its amazing that our forefathers used an encryption technique to easily remember it. What is more astonishing is that they needed pi up to 31 places!

Science and spirituality both moved together in this land.

The Sanskrit text, by the famous Hindu mathematician, Baudhayanar in his Baudhayanar Sulbha Sutram of the 6th century BC mentions this ratio as approximately equal to 3.

Vedic History and Darwin Theory

Vedic history and Darwin theory

Our Vedic history begins from the beginning of the creation because the creation takes place with the birth of Brahma from the abdomen lotus flower of Lord Visnu. Then Brahma gradually creates. He begets so many sons known as Prajapatis who are supposed to be the generators of living entities, and therefore the history begins from Brahma. In the Bhagavad-gita this is confirmed in the 15th chapter. It is said there that the root of this big universal banyan tree is on the top; therefore history begins from the top.

This planet comes later on. We can take the idea from the tree–the tree grows gradually, and the different fruits, branches, and twigs gradually appear. Therefore it is to be understood that this planet has grown later on. Besides this we understand that although the planet was later on grown up, it was covered with water–pralaya payodhi jale merged into the water after devastation. Then gradually it emerges from water. That we can experience, that gradually land is coming out of the oceans. Because of its being merged into water, it is natural to conclude that the beginning of life was aquatic. This is confirmed in Padma Purana that the species of life evolved from aquatics to plants, vegetables, trees; thereafter insects, reptiles, flies, birds, then beasts, and then human kind. This is the gradual process of evolution of species of life.

But we do not accept Darwin’s theory. According to Darwin’s theory, homo sapiens came later on, but we see that the most intelligent personality, Brahma, is born first. So according to Vedic knowledge, Darwin or similar mental speculators are rejected so far the fact is concerned.